Krit Zeegers is strafrechtadvocaat in Amsterdam. Hij begon in de advocatuur bij een groot bedrijf op de Zuidas. Momenteel werkt hij voor een klein strafrechtkantoor, Jebbink Soeteman Advocaten, waar hij zich ook veel inzet voor zaken rond activisme. De advocatuur staat bekend als een masculine sector. Krit is homo en vertelt over zijn visie op diversiteit en inclusie binnen deze sector.

Omgaan met de sector en cliënten

“Pas redelijk laat besloot ik advocaat te worden. Eerst ben ik gepromoveerd en gaf ik les. Al snel kwam ik erachter dat ik het vak strafrecht interessant vond. Ik heb mijn proefschrift geschreven over de mensenrechten van verdachten dus deze stap leek mij logisch. Ik werk nu bij het advocatenkantoor waar ik al vroeg wilde werken. Veel cliënten die zich bij ons aanmelden bevinden zich vaak in zaken die ik graag wil doen. Bijvoorbeeld linkse activisten of anti-zwarte-piet-demonstranten.

“Over hen hoef ik niet te oordelen.”

Met cliënten zelf heb ik nooit vervelende ervaringen gehad. Ik sta ze bij en vind de rol als vertrouwenspersoon en verdediger fijn. Dat past bij me. Tot nu toe gaat dat ook goed. Als advocaat moet ik soms cliënten in minder leuke zaken bijstaan. Deze beschuldigingen kan ik loskoppelen van mijn mening. Over hen hoef ik niet te oordelen. Ik ben niet direct na mijn studie advocaat geworden dus misschien iets minder onzeker, waardoor ik misschien beter kon omgaan met vervelende opmerkingen en minder last had van de mega masculiene werkomgeving. Ik denk dat dat een voordeel voor mij was.”

Advocaten in de media

“Als je kijkt naar de meest toonaangevende advocaten, dan zijn dat met name mannen. Ook partners van advocatenkantoren zijn bijna alleen maar mannen. Als advocaat krijg je meer werk als je een bekende naam krijgt. Dan word je sneller gebeld voor een zaak of iemand vraagt expliciet naar jou. Jezelf in de media presenteren draagt daaraan bij dus dat proberen veel advocaten te doen. Gelukkig zien we wel iets meer diversiteit binnen de advocaten in de media. Denk hierbij aan Gerard Spong, een bekende advocaat die leuk is om naar te kijken, hartstikke zichzelf is en ook nog een erg goede advocaat. Dan kennen we ook een aantal vrouwen, Inez Weski, Benedicte Ficq en Natacha Harlequin bijvoorbeeld. Ik denk dat dat wel helpt.”

“Als je inclusiever wil worden moet je wel echt goed nadenken waar je begint en welke stappen je zet.“

Diversiteit binnen de advocatuur

“Grote advocatenkantoren werken wel aan diversiteit en inclusie. Tegenwoordig wordt verwacht van corporate bedrijven dat ze hiermee bezig zijn. Zij liften daar een beetje op mee. De hr-afdeling of marketingafdeling proberen dingen aan te passen en diverser te werven of een inclusieve bedrijfscultuur te creëren. Ik merk dat het bij de advocaten zelf nog wel wat stroever gaat. Als je inclusiever wil worden, moet je wel echt goed nadenken waar je begint en welke stappen je zet. Niet denken dat je gewoon mensen uit minderheidsgroepen aan kunt nemen en dat het dan wel goed komt. Dan vraag je dus die mensen hun nieuwe collega’s te onderwijzen om voor henzelf een niet-discriminerende werkplek te maken en dat is niet oké. De plank wordt wel eens misgeslagen. De kleine kantoren zijn er minder mee bezig omdat daar vaak geen hr-manager is en het personeelsbestand zo klein is, dat er wat werving en selectie betreft niet echt bewust beleid wordt gevoerd. Er worden ook weinig mensen aangenomen. Maar daardoor komt de verandering ook niet zo snel.

De Nederlandse Orde van Advocaten zoekt momenteel naar een klankbordgroep inclusie en diversiteit. Er is nog een lange weg te gaan maar dat dit er nu is, is een positief begin. Met name omdat er op deze manier echt bovenaan verandering plaats gaat vinden. Ondertussen zal ik altijd tegengeluid bieden wanneer ik een opmerking hoor die ik niet vind kunnen.”