Souf Kinani is Creative Manager bij Top Notch en Noah’s Ark. In de afgelopen drie jaar heeft hij, samen met zijn team, gewerkt aan verschillende campagnes voor de hip-hop artiesten binnen hun labels. Vandaag deelt hij zijn visie op de voordelen van het werken in een divers team – en de oorzaak van het gebrek aan diversiteit binnen nieuwsredacties.

Ik werk bij Top Notch en Noah’s Ark. Dat zijn twee hiphop labels die een beetje onder hetzelfde huis vallen. Ik werk daar als Creative Manager in een team met 7 personen. De meeste campagnes die voor artiesten bedacht worden gaan grotendeels via ons. Dat houdt bijvoorbeeld in dat we bedenken welk artwork artiesten krijgen, hoe de videoclips eruit gaan zien of we hangen er een docu aan.

In december werk ik hier 3 jaar en daarvan heb ik 2 jaar de rol van Creative Manager vervuld. In het eerste jaar was ik PR-manager maar maakte ik ook al een aantal non-music producties; dat zijn bijvoorbeeld interviews met artiesten die net getekend waren. Of gaan we dan nét wat dieper in op de lyrics en op het gehele verhaal achter een nieuwe release.

Beginnen in de journalistiek

Toen ik 19 was begon ik al met een blogje over muziek met een oud schoolgenootje. Daarop schreven we van alles over hiphop. Zo ben ik eigenlijk de muziekjournalistiek ingerold. Na 5 jaar stopten we ermee, maar had ik genoeg ervaring op gedaan om als freelancer aan de slag te gaan bij State Magazine van BNN, gevolgd door een functie bij Spunk en daarna ben ik bij VICE terechtgekomen. Bij VICE heb ik voor allerlei subbladen zoals bijvoorbeeld Munchies (eten) en Sports, maar uiteindelijk deed ik het meest voor Noisey en schreef ik over allerlei soorten muziek. Uiteindelijk ben ik daar hoofdredacteur geworden.

Werken in een divers team

Ons creatieve team bestaat uit zeven personen. Sommige mensen hebben wat meer een design achtergrond, iemand anders doet meer vanuit de video kant en ik heb dan weer een journalistiek/inhoudelijke achtergrond. De grens tussen wat iedereen kan vervaagt steeds meer – eigenlijk doen we zo steeds meer nieuwe skills op.

We zijn met drie vrouwen en vier mannen. Een hele fijne balans, als je het mij vraagt. Bij de redacties waar ik eerder werkte was de culturele diversiteit niet erg aanwezig. Journalistiek is op de een of andere manier minder aantrekkelijk voor mensen met een migratieachtergrond. Redacties waar ik heb gewerkt deden echt hun best om nieuws te publiceren voor allerlei verschillende personen, maar dat zag je minder goed terug in de samenstelling van het team. Misschien wel wat betreft geslacht en geaardheid, maar minder wat betreft culturele achtergrond.

De homogene nieuwsredacties

Ooit heb ik het gevoel gehad dat in de journalistieke omgeving te snel werd gedacht aan archetypes. Een zwarte journalist schrijft dan alleen maar over ‘black issues’, en een journalist die homoseksueel is weer enkel over ‘gay issues’. Vaak is het goed dat zij opstaan omdat zij die expertise hebben die anderen niet hebben. Anderzijds zou het ook logisch zijn als zij ook over andere relevante zaken zouden mogen schrijven.

“Misschien is dat wel een ding tegenwoordig, ja. Dat er te veel in tokenism wordt gedacht.“

Ik ben er zelf wel semi-bewust mee bezig geweest. Daarmee bedoel ik bijvoorbeeld dat ik geen Marokkaanse journalist wil zijn die alleen over Marokkaanse onderwerpen schrijft. Ik wil niet alleen nieuws delen dat enkel te maken heeft met mijn culturele achtergrond. Het is dan bijna alsof ik geen interview kan afnemen over reguliere zaken. Misschien is dat wel een ding tegenwoordig, ja. Dat er te veel in tokenism wordt gedacht. Ik wil gewoon iets schrijven over een nieuwe club of een toffe artiest – niet alleen wanneer het om Marokkanen gaat.

Discussies voeren met het team

Ik prefereer een divers team omdat je dan een leuke mix van mensen hebt. Ik denk sowieso dat je nog meer leert over het feit dat je achtergrond en bijvoorbeeld je geaardheid niet hoeven uit te maken als je op andere manieren wel met elkaar klikt. Dat soort dingen leer je in een divers gezelschap. Wat ook fijn is, is dat wij genoeg interne discussies hebben over wat wel en niet kan. Of wat we vinden van bepaalde zaken. Wij willen ons verenigen en van de wereld een betere plek maken, dus dan is het interessant als je uit elk continent een x aantal mensen hebt met een andere achtergrond. Dan begrijp je elkaar meer. Ik weet niet of we bewust hierop aannemen maar iedereen voelt zich chill en de discussies over relevante onderwerpen gaan ons goed af.

“Ik weet niet hoe het is om een vrouw te zijn met alle issues die daarbij komen kijken.”

Ik denk dat heel veel mensen binnen ons team opgegroeid zijn met een heel gemêleerde achtergrond. Ik weet niet of dat komt doordat we dezelfde muziek luisteren, maar dat speelt zeker een rol. Ik denk dat je bewuster bent van meerdere pijnpunten in de samenleving waar mensen tegenaan lopen. Omdat je vaak alleen maar met je eigen pijnpunt te maken hebt kun je een blinde vlek creëren voor dingen waar jij niet mee te maken hebt. Ik weet niet hoe het is om een vrouw te zijn met alle issues die daarbij komen kijken. Als ik niet met vrouwen in de buurt zou opgroeien of werken en die verhalen niet zou meekrijgen, dan zou ik het ook nooit weten. Op die manier is het een verrijking. Onze artiesten en luisteraars zijn divers, dus we moeten dit zelf ook zijn. We streven er constant naar om een weerspiegeling te zijn van de samenleving.

Moeilijke gesprekken

We zijn altijd in gesprek met elkaar op kantoor. Door verschillende ingrijpende nieuwsberichten van de laatste tijd gebeurt dat vaker. Zijn we wel op de juiste koers aan het varen? En hoe doen we dat? We denken er altijd over na en gaan dan in gesprek. Dat gebeurt eigenlijk al sinds ik hier ben. Het belangrijkste is dat ook alle meningen worden gerespecteerd.

We proberen natuurlijk ook wel om het allemaal wat beter te maken voor elkaar. We zijn ook bezig geweest met talks die we hier op kantoor houden. Dat kan gaan over de muziekindustrie, diversiteit en andere inspirerende verhalen. We hebben talks gehad met Brahim en Mo Fouradi, de boys van Daily paper en het team van Filling pieces. We proberen altijd mensen te inspireren. We hebben ook rondom de BLM movement een speciale uitzending gehad waar Winne, Akwasi en Veronica van Hoogdalem aanwezig waren. We gebruiken het podium dat we hebben gecreëerd om kennis te delen.

Meer diversiteit bereiken

Diversiteit zit hem in alle lagen van het bedrijf. Onze directeur, Vincent Patty, heeft bijvoorbeeld Molukse roots. In de rest van het management team zitten mensen met allerlei verschillende achtergronden. Ik geloof wel in een top down benadering. Als je de manier waarop mensen worden aangenomen wilt aanpassen, dan moet je ook de organen die beslissingen maken veranderen. Wanneer je als bedrijf waar enkel mannen werken ook iets voor vrouwen moet doen – dan lijkt het me essentieel om ook vrouwen in de directie te hebben. Op die manier denk ik dat het door kan stromen naar de daarop volgende lagen binnen het bedrijf. Maar of dat zo werkt, dat moeten we gaan zien.